سلام بر مولایمان امام عصر(عج)

"خدایا!

بر محبوب آمدنی مان درود فرست و اکرام و ارادت ما را به او برسان. رضای او را بر ما منت گذار و محبت و رحمتش را بر ما ارزانی دار؛ آن سان که به گستره ی رحمت تو درآییم و به رستگاری همیشگی دست یابیم. "

خدایا!

امروز روز ولادت اسوه رحمت ، صبر و استقامت روز ولادت بهترین بندگانت، عیدی ما را با تعجیل در ظهور امام مان کامل بفرما. عیدی ما را به دست مبارک آن حضرت مقدر فرما.

ولادت پیامبر اسلام(ص) و امام صادق(ع) بر مولایمان امام عصر(عج) و همه شیفتگانش مبارک باد.

(آقا جون! من، هم عیدی می خوام و هم کادو) 

 

اللهم صل علی محمد و آل محمد فی الأولین

و صل علی محمد و آل محمد فی الآخرین

و صل علی محمد و آل محمد فی الملإ الأعلی

و صل علی محمد و آل محمد فی المرسلین

اللهم أعط محمد الوسیله و الشرف و الفضیله و الدرجه الکبیره

اللهم إنی آمنت بمحمد و آله و لم أره فلاتحرمنی یوم القیامه رؤیته

وارزقنی صحبته و توفنی علی ملته

واسقنی من حوضه مشربا رویا سائغا هنیئا، لاأظما بعده ابدا

إنک علی کل شیء قدیر.

اللهم کما آمنت بمحمد صلی الله علیه و آله و لم أره

فأرنی فی الجنان وجهه

اللهم بلغ روح محمد عنی تحیه کثیره و سلاما.

ای مهربان ! ای دوست !

روزی که تو رفتی آسمان گریست و شمعدانی های خاطرات همه پرپر شد! شب چشمانم، در انتظار روز روشنی است که تو باز آیی و بالیدنم را سرآغازی تازه بخشی. با نوشیدن هر قطره از آبشار جاریت نگاهم به سراپرده امید کشانده می شود تا شاید محبتی ازحضور تو را دریابد.

گویند که عاشق ، عاشق همه عالم باشد ! من بعد از تو تمام درهای جهان به روی دل بسته ام تا مهر تو از سینه ام برون نرود و تا آمدنت هیچ دری نخواهم گشود! چه جسورانه خیالی است بوسه بر نرگس نگاهت.

ای دوست!

با مهر تو بود که زایشی نو آغاز کردم و به یاد مهر تو این افکار را به سرای قلم کشاندم. غیر تو، هیچ کس ندانست که با مهرت چه ها نگاشتم و چگونه نگاشتم. مهرورزی به دیگران را با مهر به تو، در آروینی سخت آزمودم و بی سرانجام، آن را در سکوتی مبهم، به امید بوسه بر نرگس نگاهت، به انتظار گذاردم.

 

 

سلام بر مولا و امام عصر

امروز وقتی وارد وبلاگ زیتون سبز شدم چه حالی به من دست داد؟! متن در آستان دوست رو اونجا دیدم. مولا جان! نمی دونم چرا هر چه بیشتر زمان می گذره بیشتر غرق این مجذوب آباد میشم. هر چه زمان بیشتر می گذره بیشتر غرق در گناه میشم. یادمه اون روزی که اون متن رو نوشتم، یه دوستی داشت به زیارت خانه خدا می رفت. در واقع اون متن، نامه من به اون دوست بود.

هنوز هم قبر مادرتون حضرت فاطمه در پشت دیوارهای بلند پوشالی متحجران حاکمان اونجا مخفیه! هنوز هم صدای دوستان تون از فاصله های مظلومیت به گوش می رسه. و هنوز هم زائران قبر مادرتون، توفان دل را صبورانه نهان می دارند... و هنوز هم شبنم اشکهایمان مخفیانه سرازیره!

خدایا به حق جده بزرگوار امام عصر حضرت فاطمه زهرا، به حق و احترام اون پنج بانوی بزرگواری که به خواب مادرم اومدند و در دوران کودکی منو از ناپاکی ها رهانیدند و به حق رسوال ا... اعظم، در ظهور امام مان تعجیل فرما و ما را مورد عنایت و توجه اون بزرگوار قرار بده و ما را از ناپاکی ها برهان.

امروز سامرا در عمق سکوت، لحظاتی اندوهبار دارد. به دنبال حادثه ای تلخ، سالگرد شهادت امام تفاوتی دیگر دارد. هنوز سنگدلان شقاوت پیشه به بارگاه امام رفت و آمد دارند! گویا سامرا آبستن حوادثی است؟

 مولای من!

نمی دانم شیعانت تا کی در انتظار خواهند بود؟ و سامرا تا کی در انتظار خواهد ماند؟ آن روز سامرا شاهد شهادت ابر مردی بود که در طول عمر با برکتش زندانی کوته فکرانی بود که با تصور وهم آلود خویش گمان می بردند، توان نابودی سلاله رحمت و نبوت را دارند! و امروز باز در تکرار همان تاریخ، سامرا ناظر ناآگاهی جاهلان عصر خویش و تنگ نظری حاکمان جباری است که زعم خویش، سلطه بر آنجا را در مغزهای شومشان می پروراند. هنوز سامرا در نهایت مظلومیت، تاثیر این تیرهای زهر آگین را بر پیکر خویش به نظاره نشسته است. دریغا!

سالروز شهادت امام عسگری (ع) بر فرزند خلف ایشان، امام منتظران تسلیت باد.

مولای من!

چقدر انتظار برای آمدنت شیرین است، چون می دانم که حتما می آیی. کاش همه بی خبران هم در این لذت با شیعیانت سهیم می شدند. جاهلان در ذهنیت خویش چه افکاری بیهوده می سازند، غافل از آنکه با اندک تاملی خواهند یافت، آنچه را که شیعیانت یافته اند.

مشکل عاشقان تو در ناشکیبایی آنهاست. آنها دوست دارند که زودتر حکومت مولایشان را ببینند. آنها دوست دارند مهربانی را با حضورت معنا کنند. آنها وقتی غم ها و دردهای مردم دنیا را می بینند، تحمل شان کم و کاسه صبرشان لبریز می شود. آنها نیک می دانند که آنچه به نام بلایا، مردمان را گرفتار می کند، از کم خردی و کوته فکری و ضعف مسولانی است که با اندک تحمل و تعمق و برنامه ریزی می توانند آنها را از زندگانی بشر حذف کنند ولی افسوس که یا نمی خواهند یا در توانشان نیست و یا فرعونیان زمان نمی گذارند.

 

مولای مهربان!

عاشقانت که سخنی جدا دارند، دلتنگی آنها نسبت به مولایشان قابل وصف نیست. ولی عاقلان هم می دانند که برای حذف ریشه های کامل فقر و ظلم و برای گسترش عدل و مهربانی، بجز انتظار برای ظهورت، چاره ای دیگر نمانده است.

امروز همه دلهای مسلمونا به طرف مشهده. خیلی دلم برا امام رضا تنگ شده، خیلی دوست داشتم امروز تو حرم بودم. خوش به حالتون زوار امام رضا، که الان تو حرم هستین و دارین با امامتون راز و نیاز می کنین. خوش به حالتون همشهری های امام رضا، که هر موقع دلتون تنگ میشه خیلی راحت میرین پیشش و اونجا دعا می خونین. قدر خودوتون رو بدونین.

امروز هر کی تو حرم دعا کنه دعاهاش مستجاب میشه. همیشه خدا به اونجا نظر خاصی داره، چه رسه به امروز . امروز همه دلشاشون رو بردن مشهد، پیش امام رضا. امروز همه امامان هم نظر خاصی به اونجا دارن. امروز حتما امام زمان هم میاد مشهد. خوش به حالتون حرم نشینا که امام زمان هم پیش شماست. هر چی خواستین بی واسطه و راحت می تونین بهش بگین. امروز خیلی هاتون امام زمان رو اونجا خواهید دید. شماها از نزدیک می تونین به امام زمان تسلیت بگین.

آقا! تسلیت شیعیانت رو بپذیر.

همه به امام رضا می گن امام غریب ، آخه اون تو عراق و پیش خونواده اش نیست، اون دور از خونواده اشه، اون همیشه غریبه. می خواستم بگم امام رضا! منم غریبم...

 

سلام بر مولای عاشقان و یار مظلومان

سالی دیگر بی حضور مولا گذشت، که هر سالش بی حضور او، همچون قرنی است. شاید هم نه، که او همیشه حاضر است و چشم ناتوان ما را قدرت دیدار انوار خورشیدی اش نیست. ساعتی از غروب جمعه گذشته، اولین جمعه سال جدید، هنوز اربعین عزای حسینی، غم ها را در چهره دوستان مولا نمایان دارد.

بهار طبیعت، همیشه یک بارقه ی امیدی در دل شیعیان مولا می نگارد: همانگونه که بعد از زمستان سرد، گرمای خورشید، طبیعت را به حرکت در می آورد و زندگی را شور و جنبشی خاص می بخشد، تنها امید و باور شیعیان و شاید هر انسان متفکری نیز همین است که قطعا این زمستان سرد بی حضور دوست، سپری خواهد شد و سرانجام جوانه های انتظار به بار خواهد نشست و گرمای خورشید پرفروغ امام، جهان را به حرکت در خواهد آورد و ریشه ظلم و جور را خواهد خشکاند و زیبایی طبیعت را با شکوهی تازه تر و افزون تر به رخ بینندگان خواهد کشید و بهار را تعریفی تازه و بهاران را جلوه گری دیگر خواهد نمایاند.

مولا جان! بیا تا گرد هجران از رخ دوستانت زدوده و مظلومیت یارانت سپری شود و ترنم سبز بهار با حضورت شیرین گردد.