باز آدینه شب از راه رسید ولی تو نیستی ای ماه من! از همان اوان سحر، امید به آدینه ای سپید داشتم. با خود گفتم شاید امروز تو بیایی. از همان سحر، پنجره های شب بیداران باز بود و در جستجوی عطر حضورت، چشم های تیزشان تاریکی فضا را می کاوید. من امروز خیلی امید داشتم ولی باز تو نیامدی، ای ماه من!

نه! ناامید نیستم، هنوز درهای امید باز است و می دانم که اراده خدای مهربان به زودی متجلی خواهد شد. فقط در این ایام مبارک، گاهی با خود نجوا می کردم که ای خدای مهربان، این ماه رمضان را آخرین ماه رمضان بی مولا بگردان. آمین.