سفارش تبلیغ
صبا ویژن
هرگاه خداوند، بنده ای را دوست بدارد، عمل کردن به هشت صفت را به او الهام فرماید : چشمْ فروپوشیدن از محارم خدا، ترس از خداوند ـ جلّ ذِکرُه ـ، شرم، بردباری، شکیبایی، امانتداری، راستی و بخشندگی . [امام صادق علیه السلام]

http://www.persiantemplates.com/">

16- آقا تو را گم کرده‌ام - نوای دل
خانه | ارتباط | مدیریت |بازدید امروز:31

نوای دل :: 84/11/14:: 9:49 صبح

ای ساربان آهسته ران                  آرام جان گم کرده‌ام

آخر شده ماه حسین                     من میزبان گم کرده‌ام

در میکده بودم ولی                       بیرون شدم از غافلین

ای وای از این بی‌حاصلی               عمر جوان گم کرده‌ام

پایان رسد شام سیه                    آید حبیب من ز ره

اما خدا حالم ببین                        من یار را گم کرده‌ام

ای وای از این غوغای دل                از دلبرم هستم خجل

وقت سفر ماندم به گل                  من کاروان گم کرده‌ام

 

نعمت فراوان دادی‌ام                      منت به سر بنهادی ام

اما ببین نامردی ام                        صاحب زمان گم کرده‌ام

من عبد کوی عشقم                     من شام را گم کرده‌ام

آقا تو را گم کرده‌ام                        آقا تو را گم کرده‌ام

بنوشتم این نامه                          چنین با خون دل

ای مه جبین                                اما ببین بخت مرا

نامه رسان                                  گم کرده‌ام         

شرمنده‌ام اما بگم                        آقا تو را گم کرده‌ام

شرمنده‌ام اما بگم                        آقا تو را گم کرده‌ام

 

آقا جون!

ایام محرم و ایام عزاداری جد بزرگوارتان تسیلت باد.


موضوعات یادداشت

کسی که برای برآوردن حاجت برادر مومن خود کوشش کند مانند این است که نه هزار سال خدا را عبادت کرده باشد در حالی که روزها را به روزه داری و شب ها را به زنده داری بگذراند.

:: RSS ::
::موضوعات وبلاگ::
::تعداد کل بازدیدها::

105780

::آشنایی بیشتر::

درباره صاحب وبلاگ

::جستجوی وبلاگ::
:جستجو

با سرعتی بی‏نظیر و باورنکردنی
متن یادداشت‏ها و پیام‏ها را بکاوید!

::لوگوی من::
16- آقا تو را گم کرده‌ام - نوای دل
::لوگوی دوستان::

::لینک دوستان::
در سایه آفتاب
دلتنگیهای دل
نجوا
نوای دل
::آرشیو::

گفتند: چهل شب حیاط خانه ات را آب و جارو کن، شب چهلمین، خضر خواهد آمد. چهل سال خانه ام را رُفتم و رُوبیدم ولی خضر نیامد، زیرا فراموش کرده بودم حیاط خانه دلم را هم جارو کنم. با خود عهد کردم چهل شب حیاط خلوت دلم را پاک کنم، حتی یک شب هم نتوانستم.