هر بامداد به افق هاى اميد و انتظار چشم مي دوزيم تا شايد روزي آفتاب وجودت را نظاره کنيم.
اي آفتاب مهرباني!
دستان تهي و چشمان پرنيازمان را بنگر؛ ببين چقدر براي آمدنت، مشتاق و بي قراريم؛ بيا و بر سجاده هاي عشقمان طلوع کن.
