شهيد منتظر مرگ نمي ماند، اين اوست كه مرگ را برمي گزيند.

شهيد پيش از آنكه مرگ ناخواسته به سراغ او بيايد، به اختيار خويش مي ميرد و لذت زيستن را نيز هم او مي يابد نه آن كس كه دغدغه ي مرگ حتي آني بر خود وانمي گذاردش و خود را به ريسمان پوسيده ي غفلت مي آويزد تا از دغدغه ي مرگ برهد.

همه جا كربلاست، هر ماهى محرم است و هر روزى عاشوراست.

در هر كجاى جهان كه بجنگى و براى خدا باشد، آنجا كربلاست و در هر ماهى بجنگى كه براى خدا باشد، آن ماه محرم است و در هر روز كه بجنگى كه براى خدا باشد، آن روز عاشوراست.

عاشقان شهادت، زمان و وقت و مكان برايشان توفيرى ندارد، بلكه ملاك خدا و براى خدا جنگيدن و در راه خدا شهيد شدن است.

عالم همه در طواف عشق است و دايره دار اين طواف، حسين است.

اينجا دركربلا، در سرچشمه ي جاذبه اي كه عالم را بر محورعشق نظام داده است، شيطان اكنون در گير و دار آخرين نبرد خويش با سپاه عشق است و امروز در كربلاست كه شمشير شيطان از خون شكست مي خورد؛ از خون عاشق،خون شهيد.

فتح خون / فصل نهم / سياره ي رنج.

سلام دوست عزيز

در اين ايام خوب فضاي وبلاگتون كربلايي بود

انشاالله شما هم با شهادت از اين دنيا برويد

مويد باشيد