در کوچه سار شب

درين سراي بي کسي، کسي به در نمي زند

به دشت پرملال ما، پرنده پر نمي زند

يکي ز شب گرفتگان، چراغ بر نمي کند

کسي به کوچه سار شب، درِ سحر نمي زند

نشسته ام در انتظار اين غبار بي سوار

دريغ کز شبي چنين، سپيده سر نمي زند

دل خراب من دگر خراب تر نمي شود

که خنجر غمت از اين خراب تر نمي زند

گذرگهي است پر ستم که اندرو به غير غم

يکي صلاي آشنا به رهگذر نمي زند

چه چشم پاسخ است از اين دريچه هاي بسته ات

برو که هيچکس ندا به گوش کر نمي زند

نه سايه دارم و نه بر بيفکنندم و سزاست

اگر نه بر درخت تر کسي تبر نمي زند.

ه. ا. سايه

برايم بگو کي بهار آمدنت فرا مي رسد

تا باران بهاري

کوير تشنه و ترک خورده ي دلهايمان را سيراب کند

گل هاي نرگس به يمن قدومت در زمستان انتظار شکوفا شوند

و دست نوازشت همچون نسيم، طبيعت وجودمان را حياتي ديگر بخشد؟

سلام .. وبلاگ جالبي داري ... وقت كردي به ما نيز يه سر بزن عزيز..

براي تبادل لوگو و يا لينك هم ما حاظريم عزيز با خبرمون كنيد ... باي