حاضرين با هم تبادل لينك بكنيم؟

يادم است يك بار جايي نوشته بودم نگار، و شما گفتيد اين كلمه را كه مي بينيد ياد بيت: " نگار من كه به مكتب نرفت و خط ننوشت / به غمزه مساله آموز صد مدرس شد"، مي افتيد.
و من از آن به بعد، هر وقت اين كلمه را ديدم يا شنيدم، ياد شما افتادم، ياد شما و نگاري كه ياد مي كنيد.

همين چند روز پيش يكي از همكاران، اسم دخترش را نگار گذاشت، گفتم جاي "نواي دل" خالي ست.

برگشتيد.

دلمان مي خواهد وقتي دلتان شاد است هم باشيد.

چه تلخ است انتظار